Opinie: Volkert van der Graaf in de Telegraaf
Als ik destijds niet toegelaten was tot de selectieve master Informatierecht in Amsterdam, zou ik strafrecht zijn gaan studeren in Utrecht. Komt door Stijn Franken. De advocaat van Lucia de Berk en Volkert van der Graaf. Hij spreekt wat monotoon en altijd rustig. Bij elke andere docent die zo sprak zou ik in de collegebanken in slaap zijn gevallen. Bij Franken niet. Maar goed, ik ben geen strafrecht gaan studeren, dus bestudeer ik nu maar de portretten van verdachten en daders in de media. Nu weet ik namelijk veel van portretrecht.
De Telegraaf
De Telegraaf plaatste een artikel over Volkert. Niet gratis natuurlijk. Dit artikel moet er voor zorgen dat de krant uitverkocht raakt. Nou ben ik niet zo’n Telegraaf lezer, maar ja, nieuwsgierig was ik wel. Met mijn Blende account kocht ik dus maar het artikel voor €0,20. Het artikel bleek van John van den Heuvel te zijn. Ik had het kunnen weten natuurlijk. Geen inhoud. Nul. 2 nieuwe foto’s van Volkert waarvan er 1 maar half te zien was. O ja, en de mededeling dat De Telegraaf heeft geprobeerd Volkert opnieuw in de cel te krijgen door hem aan te spreken, terwijl hij volgens zijn bijzondere voorwaarden helemaal niet met de pers mag spreken. Zo stond dat natuurlijk niet in het artikel, maar je begrijpt vast wat ik bedoel.
Het was de eerste keer dat ik mijn €0,20 aan Blendle terugvroeg
LawStories in je mailbox?
Portretrecht
Ik hoopte dus op een wat inhoudelijker stuk. Maar meer dan ‘we hebben hem gezien’ en ‘hij wilde niet met ons praten’ was het helaas niet. Gespot bij zijn advocaat in Amsterdam. Tsja, vind je het gek. Die man moet nu eenmaal zijn boodschappen doen en in zijn geval moet hij ook wel eens naar zijn advocaat.
Het eerste wat ik bij zo’n onbenullig artikeltje afvraag, is of die portretten eigenlijk wel mogen? De foto’s zelf zijn niet schokkend. Een lopende, duidelijk ouder geworden, Volkert van der Graaf, gekleed als de gemiddelde Amerikaanse tourist. De context en de tekst bij het artikel zijn ook niet zo schokkend. Ja, sensatiezoekende Telegraaf stijl ja, dat wel. De informatie die ze geven lijkt me te kloppen. Die portretten mogen dus wel, denk ik.
Het moet niet kunnen
Toch vind ik zo’n mediajacht maar niks. Ja, hij heeft Pim Fortuyn vermoord. Nee dat mag niet. Hij heeft zijn straf uitgezeten en krijgt veel meer bijzondere voorwaarden mee dan de gemiddelde moordenaar die na zijn straf vrijkomt. De media mag over hem berichten, maar hij mag zich nauwelijks verdedigen. Ja, via de reclassering en zijn advocaat, maar dat is niet de repliek die verwacht wordt. Berichtgeving wordt eenzijdig, ben ik bang. Het gevaar ligt op de loer dat hij niet eens meer gewoon boodschappen kan doen. Terwijl andere bekende Nederlanders rustig en zonder door camera’s achtervolgd te worden, kunnen winkelen in het centrum van Den Haag. Of ik zie ze zitten in een kroeg in Amsterdam. Zo nuchter zijn wij Nederlands kennelijk, dat wij hen hun gang kunnen laten gaan en alleen over ze roddelen als we de Privé of de Privé pagina van Telegraaf weer eens open hebben geslagen. Mag Volkert zijn boodschappen nog wel doen of moet hij zich in zijn huis opsluiten en krijgt hij minder dagelijkse beweging en misschien zelfs minder buitenlucht dan in de gevangenis, omdat hij opgejaagd wordt door de media?
Doel
We zetten ze achter slot en grendel om de maatschappij te beschermen. En voor de vergelding. Om die reden krijgt hij ook die lange lijst bijzondere voorwaarden mee. Maar moeten we hem niet een klein beetje beschermen tegen deze hetze?
