Wetboek voor Bloggers: Ikterview
Wetboek voor Bloggers is een boek over de regels die bij het bloggen horen, maar waarin ook veel tips & trucs worden gedeeld en je veel informatie kunt vinden om je blog te laten groeien. We interviewden 21 experts en ervaringsdeskundigen. Deze keer een recent interview dat dus niet in het boek heeft gestaan. Charlotte interviewde zichzelf, omdat mensen graag wilde weten waarom ze dat boek eigenlijk geschreven heeft. Ze kroop gezellig achter de computer met een kopje koffie en sprak eens een hartig woordje met zichzelf.
Charlotte, zeg, wie ben jij eigenlijk?
Nou ja zeg, wat stel je die vraag denigrerend. Pffft, begint gezellig hoor.
Ik ben gewoon ik. Vroeger wilde ik altijd graag advocaat worden, maar na mijn afstuderen besloot ik toch maar mezelf te worden. Bevalt wel goed eigenlijk. Nu heb ik dus mijn eigen toko. Is toch een beetje onderdeel van mijzelf. Ik verwar niet wat ik doe met wat ik ben, want in dit geval ben ik gewoon wat ik doe. Snap je. Dus als je deze website een beetje doorspit, krijg je een aardige indruk van wie ik ben, denk ik. Zeg, doe anders eens een beetje research, voordat je dit soort vragen aan me stelt!
LawStories in je mailbox?
Dus jij schreef een boek voor bloggers, maar je bent zelf helemaal geen blogger
Hoezo ben ik geen blogger? Hoe wilde je deze artikelen dan noemen? Columns? Denk dat ik half journalistiek Nederland over me heen zou krijgen als ik dat zou zeggen. Als je kijkt naar waar het woord blog vandaankomt is het inderdaad misschien geen blog. Maar ja, dan zijn alle commerciële, niet super persoonlijke websites, geen blogs. Laten we wel wezen ‘juridische niet-wetenschappelijke artikelen’ bekt niet zo lekker. Dus ik ben wel een blogger. Denk ik.
In elk geval werd mij laatst gevraagd om een artikel alsjeblieft niet zo journalistiek in te steken. Of het wat wolliger en saaier kon, stond er tussen de regels door…
Wat was er eerder: Het blog of het kantoor?
Dat is een beetje een definitiekwestie. Ik stond bij de KvK al ingeschreven als fotograaf, maar een eenmanszaak is gewoon een eenmanszaak. Ik schreef eigenlijk alleen een handelsnaam bij. Zonder website geen bedrijf, als je het mij vraagt. In elk geval wat Charlotte’s Law betreft. Ik heb ooit wel eerder geprobeerd te bloggen. Mislukte grandioos. Dat was echt meer dan eens, kan ik je vertellen. Gelukkig bestaan al die websites niet meer. Geloof ik.
Verder was er dus eerst een website. Vervolgens ben ik gaan bloggen, al ging dat in 2011 nog niet van harte. Denk dat ik pas halverwege 2012 een beetje goed ben gaan bloggen. *duikt eens Google Analytics in* Halverwege 2012 kwam de regelmaat er inderdaad wat meer in. Eigenlijk was kantoor er dus wel eerder.
Waarom ben je gaan bloggen
Kijk, een bedrijf is leuk, maar zonder klanten is het niets. Hoe kom je aan klanten? Door marketing (en sales) natuurlijk. Maar ja, marketing voor juristen, daar werd (bijna) niets over geschreven. Voor advertenties had ik geen geld. Alles wat ik zou doen moest ‘gratis’ zijn. Hop, de marketingboeken induiken. Guerrilla marketing voornamelijk. Overal kwam maar terug dat je moest sampelen. Een keer iets weggeven van je dienst of product, want als het bevalt komen mensen terug voor meer. Wat heb je als jurist te sampelen? Alles wat ik had was kennis. Leuk, maar documenten weggeven levert niets op, want dan hebben ze al gekregen wat ze nodig hebben en hoeven ze niet meer terug te komen. Bloggen leek mij een goed idee. Daarmee gaf ik wel wat kennis weg, maar als ze een probleem niet (meer) zelf op kunnen lossen, komen ze alsnog naar mij toe, was het idee. Dat bleek te werken. Tegenwoordig noemen ze dat contentmarketing.
Waar ging je eerste blogpost over en op welke dag was dat?
*kuch* In 2011. Dat waren nog niet mijn beste blogs. Schattig natuurlijk, dat er op de basisschool gezegd werd dat ik goed kon schrijven en ik vooral journalistiek moest gaan studeren, maar als je vaardigheden er nauwelijks op vooruit gaan in de tussenliggende tijd…
Grappig trouwens, mijn eerste blog ging ook al over bloggen 🙂 Daar heb ik dus nooit bij stil gestaan. Wat stel jij goede vragen, Charlotte! De blogpost heet ‘Geen Blog zonder Beeld‘ en werd gepubliceerd op 20 augustus 2011. Volgens mij is dat 3 dagen na de ‘oprichting’ van Charlotte’s Law. Was overigens eigenlijk een blog voor Contentgirls dat ik later op mijn eigen blog heb gepubliceerd.
Was één blog niet genoeg? Waarom Legal Coffee?
Legal Coffee ben ik begonnen voor de wat minder juridische blogposts. Voor meer opiniestukken. Om eens te kunnen bloggen over marketing en ondernemen. Ik vond dat niet passen bij Charlotte’s Law. Het is er wel aan verwant, maar voor de artikelen die we op Legal Coffee plaatsen, komen klanten niet naar Charlotte’s Law toe. De informatie op Charlotte’s Law moest niet te veel vervuild raken voor de rechtzoekende.
Wat is je favoriete onderwerp?
Auteursrecht. Of nee, portretrecht. Misschien toch vrijheid van meningsuiting. Pffff. Je stelt moeilijke vragen. Oké, informatierecht. Zo.
Any bloggers to watch?
Hm. Lastige vraag. Ik lees tegenwoordig helaas niet al te veel blogs meer. Alhoewel Twitter en Facebook wel weer erg goede bronnen zijn. Als een blogpost goed is, verschijnt het daar wel. Vaak gedeeld door meerdere mensen. Dan wil ik nog wel eens klikken.
Als je geïnteresseerd bent in mediarecht (en aanverwante rechtsgebieden) is Mediareport wel goed. Hoort bij Kennedy van der Laan. Zij verwijzen altijd naar de uitspraken zelf, zodat je niet hoeft af te gaan op hun mening en zelf nog de volledige uitspraak kunt lezen. Ze citeren wel uit uitspraken, maar gelukkig niet te veel. Dat is waar ik me bij veel juridische blogs aan stoor: het zijn vooral citaten uit uitspraken, met maar enkele regels duiding. Dat schiet niet op. Had ik net zo goed zelf de uitspraak kunnen lezen.
Elja Daae is ook wel leuk. Zij is van opleiding ook jurist, wist je dat? Ze blogt elke dag. Het is heus niet elke dag interessant, maar omdat ze vaak gewoon gedachtes deelt, kun je op goede ideeën komen. Zo divers, dat het niet goed in woorden te vangen is. Meestal persoonlijk, maar toch ook vaak wat marketing advies of uitleg over hoe je bloggen beter kunt gaan doen.
Over bloggen gesproken. Kitty Kilian van De Blogacademie is vaak ook wel vermakelijk én nuttig. Blogt hooguit een keer per week. Ze is wel wat dwingend, maar daar moet je niet te veel vaan aantrekken. Vergeet vooral Lotty Rothuizen van Schrijven en Schrappen niet. Zij kan zo mooi verhalend bloggen, waarbij ze vaak ook nog iets inhoudelijk deelt. Blijft boeien.
Mijn tip: maak een e-mailadres aan voor nieuwsbrieven. Met een beetje geluk biedt de blogger de mogelijkheid om je per e-mail in te schrijven op de blogs. (Zie ook onze rechter sidebar!) Zo loopt je gewone e-mail niet vol en kun je toch op de hoogte blijven van bloggers die je graag wil volgen. Op social media loop je de updates te gemakkelijk mis. RSS kan natuurlijk ook nog steeds, maar ik ben redelijk minimalistisch in mijn programma- en appgebruik.
Hoe zorg je voor een onuitputtelijke bron van onderwerpen om over te schrijven?
Je wil niet weten hoe lang mijn lijst met onderwerpen is. Waar ik allemaal nog over zou willen schrijven. Plannen te over, tijd te kort.
Nieuws is een belangrijke bron. Dat zijn onderwerpen die op dat moment kennelijk spelen en nieuws veranderd telkens. Verder moet je gewoon goed om je heen kijken en luisteren.
Zijn er onderwerpen waar je absoluut niet over zou schrijven?
Ik wil niets bij voorbaat uitsluiten, maar onderwerpen waar ik (te) weinig verstand van heb, zal ik niet snel of maar heel summier over schrijven. Zo heb ik wel eens geschreven over BTW-verhoging etcetera, maar een fiscalist weet daar veel meer van dan ik. Daar verwijs ik in mijn blogs ook naar. Octrooien zou ik ook niet snel over schrijven. Daar heb je veel technische kennis voor nodig en dat ontbreekt bij mij. Hier in het pand zitten NL0 en Arnold + Siedsma. Kunnen mensen prima terecht als ze wat over octrooien willen weten. Jammer dat zij zo weinig bloggen.
Het concept van Charlotteslaw.nl is uniek. Op een leuke en toegankelijke manier bloggen over serieuze juridische zaken. Hoe kwam je daar nou op? Kreeg je een geniale ingeving tijdens het drinken van een kopje ‘oploskoffie’?
O ja, een schouderklopje in een vraag aan jezelf. Jij durft! Ik had natuurlijk gewoon moeten zeggen ‘Ik hoor het u zeggen’. Zo maken rechters zich ook vaak ergens vanaf. Oploskoffie? Bah! Dat dronk ik als student ja, omdat ik alleen een waterkoker had. Mijn moeder drinkt het geloof ik nog steeds, terwijl ze ook een Nespresso hebben staan thuis. Als ik later groot ben staat er hier een GS/3 op kantoor. Niet doorvertellen hoor, want volgens mij mag dat helemaal niet volgens het contract.
Je noemt het een concept. Is het een concept? Geen idee. Heb ook nooit een businessplan gehad. Het is een kwestie van doen. Uitproberen. Charlotte’s Law is gewoon heel erg ‘ik’. Aangezien ik niet helemaal de gebaande paden volg, is Charlotte’s Law ‘uniek’. Denk ik.
Over innovatie: welke trends zijn er in de juridische wereld?
DIY is echt een trend. Generatoren, kant en klare standaard documenten. Verder veel websites die helpen zoeken naar de juiste advocaat, jurist of notaris. Er komen steeds meer ‘offertewebsites’. Advocaten mogen alleen niet met provisies werken enzo, dus veel werkt nog op abonnementsbasis. Ach, innovatief kunnen we het (nog) niet noemen. Er stonden geloof ik wel wat leuke voorbeelden in het Advocatenblad, maar dat is voor het plebs zoals wij niet toegankelijk, dus. O ja, schijnt ook heel innovatief te zijn; alleen dingen doen achter een toegangspoort, die alleen toegankelijk is voor je eigen klanten. Dat advocatenkantoor wil niet meer genoemd worden, dus daar kan ik niets over vertellen verder.
Als je 1 dag Girlboss mocht zijn van een ander bedrijf, which one would that be and why?
Jeetje, moet dat nou, zo’n lastige vraag. Dankjewel he!
Ben eigenlijk wel erg blij met mijn eigen bedrijf. Heb in die zin niet echt een voorbeeldbedrijf. Alhoewel ik misschien wel voor een dag de baas zou willen zijn bij een groot media- of reclamebedrijf ofzo. Moet er wel genoeg tijd en ruimte zijn voor nieuwe ideeën en genoeg mensen om ze uit te voeren. Ben ik waarschijnlijk alsnog wel de vervelende jurist die wil dat we ons aan de regels houden. Als het al een bedrijf is dat ik fantastisch zou vinden, dan zou ik waarschijnlijk die dag de juridische zaken recht willen trekken.
Girlboss zijn van Charlotte’s Law is eigenlijk gewoon al wat ik wil, denk ik. Zou alleen nog wat meer tijd en geld willen om mijn plannen uit te voeren.
We hebben een wetenschappelijke versie nodig van Wetboek voor Bloggers, vind je ook niet?
Ja, he, eigenlijk wel. Dat wordt schrijven en schrappen. Sommige zaken inkorten en andere weer uitbreiden. Keurig met wetsartikelen erbij. Er zijn nu al veel studenten journalistiek en communicatie die het boek kopen. Zelfs een HBO Rechten opleiding was geïnteresseerd, maar zij konden het niet op de verplichte lijst zetten, omdat het niet voldoende wetenschappelijk (onderbouwd) was. Moeten we dus maar eens wat aan gaan doen, want zelfs HBO Rechten studenten denken nog te vaak dat het internet vrij is. Gisteren nog een Universitair Rechten student die zoiets zei als: “Wij zijn opgegroeid met het internet en dat alles kan en mag. Je kunt van ons niet verwachten dat wij gaan betalen voor films en muziek. Ze moeten me eerst waarschuwen.” Mijn mond viel open van verbazing. Kom op zeg! Auteursrecht smoesjes door rechtenstudenten. Geen wonder dat er rechters en advocaten zijn die het ook niet begrijpen. Weet je wat, ga jij lekker weer eens aan dat werk, met dat Ikterview van je, ik heb een boek te schrijven!
Lees meer in de serie interviews voor Wetboek voor Bloggers:
– Judge Joyce Lie over bloggen op Twitter
– De bloggende bankier
– Beautygloss over bloggen, vloggen en ondernemen
– Meester Leonie over bloggen op Facebook