Embedden is embedden en niet uploaden
Embedden is embedden en niet downloaden en weer uploaden. Dus nog één keer: hoe goed je het ook hebt willen doen, hoe erg techniek je ook tegenwerkte, hoe lastig je het ook vond om de naam van een maker te vermelden, als je het spel niet volgens de regels speelt, ben je uitgesloten van deelname. Foto’s ‘jatten’ mag niet. Echt niet. Heeft nooit gemogen en mag nog steeds niet. (Nou ja, tenzij je gebruik zou maken van een uitzondering hè.)
Embedden ≠ Downloaden en weer uploaden
Goed, wat was er aan de hand. Een persoon met een bedrijf ‘in de automative sector’ heeft op zijn website een foto en delen van een artikel van De Telegraaf overgenomen. Deze meneer doet een beroep op Svensson en zegt dat hij heeft embed, althans, dat hij daar zijn best voor heeft gedaan, maar dat niet lukt op zijn WordPress website. Hij heeft het artikel met de foto gedownload en weer geupload. Dat vind hij geen nieuwe openbaarmaking, dus zou er niets aan de hand zijn.
Het is wellicht ook geen nieuwe openbaarmaking, als we de redenering van Svensson en Bestwater volgen, maar het downloaden en weer uploaden, is wel een verveelvoudiging.
LawStories in je mailbox?
Wat de rechter daarover zegt
“In de uitspraak van het Europees Hof van 13 februari 2014 (in de zaak Svensson) is, zeer kort gesteld, beslist dat embedden van auteursrechtelijk materiaal van internet is toegestaan.
Embedden kan worden omschreven als insluiten. Als men iets embedt van een andere website op de eigen website laat men aldus een stukje van die andere website zien op de eigen website zonder de content te verplaatsen.
Het gaat er dan om dat websites mogen linken naar auteursrechtelijk beschermd materiaal wanneer het al met toestemming van de rechthebbende op internet is geplaatst. Het moet dus openbaar zijn. Dat embedden mag niet gericht zijn op nieuw publiek, dus moet zonder meer bereikbaar zijn voor alle internetgebruikers, dus zonder drempels (zoals bijv. betalen).
Ook mag embedden niet leiden tot bewerking van het oorspronkelijk materiaal.
Ter zijde zij nog opgemerkt, dat de vraag of het oorspronkelijk materiaal illegaal is gepubliceerd, niet relevant werd geacht, nu embedden geen nieuwe openbaarmaking zou inhouden. (…)”
Daar ben ik het natuurlijk helemaal mee eens, want zo heb ik het ook altijd al uitgelegd toen het over Svensson en Bestwater ging.
Daarna zegt de rechter:
“Dat [y] kennelijk niet over de technische middelen beschikte om de foto met tekst op zijn site te embedden, doet daaraan niet af nu het hier om een professionele partij gaat. Ook het feit dat gesteld noch gebleken is, dat hij hiermee een nieuw publiek zou bereiken, wordt in deze niet relevant geacht.”
Ehhhhm, mr. Vroom, u wil toch hopelijk niet zeggen dat als het geen professionele partij zou zijn geweest het er wel toe doet of die persoon over de technische middelen beschikt? En bedoelt u niet ‘dat hij hiermee geen nieuw publiek zou bereiken?
Schadevergoeding
De gevraagde schadevergoeding wordt door de rechter gewoon toegekend. Deze bestaat uit een bedrag voor het gebruiken van de foto en nog eens datzelfde bedrag voor het ontbreken van naamsvermelding, bij elkaar daarom €530,-. Het lijkt erop dat de inbreukmaker niets tegen de hoogte van die vergoeding heeft ingebracht. De rechter merkt daar bovendien nog bij op dat de schadevergoeding die in deze procedure gevraagd wordt, hetzelfde is als er gevraagd werd toen er nog een schikking getroffen kon worden. Daarnaast is er nog om een proceskostenveroordeling gevraagd. Dat komt voor de inbreukmaker wel vervelend uit, want die proceskosten zijn ongeveer vier keer zo hoog als de schadevergoeding op zich.
De Uitspraak
Is het een mooi, secuur, helder omschreven uitspraak? Nee, absoluut niet. Er staan heel rare dingen in. Maar we hebben wel weer even helder dat het auteursrecht niet alleen om openbaar maken gaat, maar ook om verveelvoudigen en dat downloaden en weer uploaden dus niet hetzelfde is als embedden.
Je kunt de uitspraak lezen op rechtspraak.nl.
