Reclame en Blogs – (on)Trouw in het vermelden van reclame

Bloggers beginnen een blog als hobby

In de meeste gevallen wordt een blog als hobby opgestart. In elk geval wordt er de eerste periode nog geen geld verdient met de blogartikelen. Producten zijn dus zelf gekocht. Als je zelf een product koopt maak je overwegingen. Denk je dat het leuk genoeg is om het te kopen en te hebben? Wat kost het? Heb ik het nodig? Dat soort zaken. Daarop zal vervolgens een mening gebaseerd worden. Misschien niet per se bewust, maar wel onbewust. Vond de blogger het product onbewust niet eigenlijk te duur, bijvoorbeeld? Juist omdat niet van elke blogpost meteen duidelijk zal zijn of het gesponsord is of niet, moet je daar eerlijk en transparant over zijn als blogger of social influencer.

Overvloed kan een mening veranderen

Het is net zoiets als met geld. Als je er weinig van hebt, kun je verlangen naar een product waar je voor hebt moeten sparen. Je zult dat product vervolgens extra waarderen. Je hebt er ook moeite voor gedaan. Heb je eenmaal zoveel geld dat je datzelfde product welke week of maand wel kunt kopen, maar in een andere kleur, ach, dan is dat product al niet meer zoveel waard. Als je het niet leuk meer vindt koop je zo een nieuwe. Weet je niet zeker of je het echt een goed product vindt? Geen probleem, geld genoeg. Overvloed kan je mening over een product of in elk geval het gevoel daarbij dus wel degelijk beïnvloeden. Desnoods onbewust.

Krijg je producten gratis opgestuurd, kan het dus best zijn dat je daar anders over zult denken, dan wanneer je het zelf zou moeten kopen. Als je elke week dozenvol producten binnenkrijgt om eventueel te reviewen en op je blog over te schrijven, hoe blij wordt je dan nog van die nieuwe producten? Als je afspraken hebt gemaakt om ergens over te schrijven, wil je de adverteerder wellicht (onbewust) ook tevreden houden. Ook als er geen belofte is gedaan om positief over een bepaald product te schrijven, kan er onbewust wel het gevoel ontstaan dat dit nodig is, waardoor een review misschien net een tikje positiever uitpakt dan anders het geval zou zijn geweest. Neem je als blogger in een review wel (bewust) mee dat een product misschien alleen online te krijgen is, alleen met een credit card betaald kan worden, hoe lang het duurt voordat het product in huis is etcetera? Van dat bestelproces krijg je tenslotte niets mee en ook dat heeft invloed op een mening over een product of bedrijf.

Eerlijk over Reclame – Wat zijn de risico’s?

Laat ik beginnen met te zeggen dat de regels rondom reclame allang (Europees) wettelijk geregeld zijn. Wanneer je als blogger invloed hebt op de reclame-uiting, zoals de review, sponsored story of advertorial, ben je aansprakelijk voor die reclame, wanneer dat een zogenaamde oneerlijke handelspraktijk blijkt te zijn. Omdat het onrechtmatig is naar de consument (de lezer van de blogpost) toe, kan de consument de blogger voor de rechter slepen. Toegegeven: de kans dat een consument dat zal doen is niet heel groot, dus daar hoef je als blogger niet zo bang voor te zijn. Een veel groter risico is handhaving door de ACM. De ACM kan boetes opleggen tot €450.000,- voor het niet naleven van de (wettelijke) regels. Door de Reclamecode Social Media is daar ook nog eens bij gekomen dat consumenten bij de Reclame Code Commissie kunnen klagen. Zij kunnen geen boetes opleggen, maar wanneer de advertentie niet wordt aangepast, kunnen ze wel informatie doorgeven aan de ACM, zodat de ACM kan gaan handhaven.

Geen oneerlijke handelspraktijk

Kort gezegd: je mag de consument niet voorliegen.

Iets nauwkeuriger: een handelaar mag niet onrechtmatig handelen jegens een consument. De handelaar kan ook iemand zijn die voor of namens de handelaar handelt, zoals een blogger voor een merk of bedrijf reclame kan maken door middel van reviews en advertorials. Reclame en marketing kunnen de genoemde handelingen zijn. Deze handelingen, de reclame en marketing dus, zijn onrechtmatig wanneer de consument een andere koopbeslissing neemt door de handelingen. Dus: dat de consument door een blogpost toch maar de harde schijf van merk A koopt, terwijl hij/zij eerst van plan was er een van merk B te gaan kopen. De handelaar, dus ook de blogger, moet eerlijk zijn over wie de handelaar is. Duidelijk moet dus zijn bij wie de reclame vandaan komt. Er mag ook geen essentiële informatie worden weggelaten.

Belangrijkste regel voor bloggers

Voor bloggers is echter de volgende regel het meest belangrijk en ook het meest duidelijk:
De volgende handelspraktijken zijn onder alle omstandigheden misleidend: redactionele inhoud in de media, waarvoor de handelaar heeft betaald, gebruiken om reclame te maken voor een product, zonder dat dit duidelijk uit de inhoud of uit duidelijk door de consument identificeerbare beelden of geluiden blijkt.
Dit gaat over, met name, advertorials. Een artikel van een blogger kunnen we in elk geval zien als redactionele inhoud. Heb je dus betaald gekregen om die blogpost te schrijven, die instagram foto te publiceren of die tweet de wereld in te sturen, dan moet je dat er wel bij vermelden.

Bovendien moet je ook aan gedragscodes houden, zoals de Reclamecode Social Media.

Reclamecode Social Media

In de Reclamecode Social Media staat kort gezegd:

Belangrijk is dus vooral dat als het reclame is, het als reclame herkenbaar moet zijn. Heb je betaald gekregen voor je blog, vlog, instagram foto, tweet, Facebook update, Snapchat foto of een andere uiting, dan moet je dat ook vermelden. De manier waarop maakt dus niet uit. Maar het moet dus wel duidelijk zijn. Sommige sites lossen dat bijvoorbeeld handig op door een auteur genaamd ‘reclame’ of ‘advertorial’ aan te maken, waaronder ze de advertorials vervolgens publiceren. Het in een bepaalde categorie plaatsen kan ook helpen. Natuurlijk mag je ook boven of onderaan de blogpost erbij zetten wat het is, mag je een van de hashtags zoals #spon of #ad gebruiken of je mag met een zin verwijzen naar je disclaimer met meer uitleg.

Maar je mag dus ook simpelweg handig schrijven. Je kunt in je blogpost noemen dat je een product gratis gekregen hebt of dat je van het merk iets uit mocht proberen. Lastiger wordt he wanneer je niet alleen de producten gratis hebt gekregen, maar ook betaald hebt gekregen voor de content. Is het dan voldoende om aan te geven dat je hebt ‘samengewerkt’.



Wanneer is iets ‘betaald’

Natuurlijk denken we bij betalen in eerste instantie aan een geldsom. Het doel van de regel is echter vooral om duidelijk te maken dat de ‘redactionele content’ niet objectief tot stand is gekomen. Of je er nu geld, spullen of een mooie reisje voor hebt gekregen, dat doet er niet toe.

Persreis
Er is al eens de vraag naar voren gekomen of je ook moet melden dat je gratis mee bent op persreis, wanneer je vervolgens vrijwillig daar een artikel over schrijft of foto’s van deelt. Als aan de deelname aan de persreis geen verplichtingen voor artikelen of het delen van andere content is verbonden, hoef je naar mijn mening niet te vermelden dat je gratis op persreis bent en hoef je er ook geen #spon bij te plaatsen.

Het is wel goed om bij een foto, tweet of in een artikel te vermelden dat het gaat om een persreis. Daarmee is dan in elk geval duidelijk dat je de reis niet zelf hebt bekostigd.

Samenwerking
Lara Rose zegt bij BNR dat ze alleen op subtiele wijze laat weten of ze geld krijgt voor een blog. Ze vermeld dat er sprake is van een samenwerking, maar laat aan de lezer over of het betaald is of niet. Ze vind dus ook dat ze verder niets hoeft te vermelden, omdat lezers zelf wel zien of het gesponsord is of niet.

Zo simpel werkt het echter niet. Ze zegt zelf al dat het woord samenwerking voor interpretatie vatbaar is. Als uit het woord samenwerking dus niet meteen blijkt of er sprake is van een betaling of ander voordeel, zoals veel spullen, zal dat erbij vermeld moeten worden.

Affiliate
Aan een affiliate link verdien je ook geld. Wellicht niet veel, maar toch een beetje. Moet je er altijd bij vermelden dat het een affiliate link is? Dat hangt er vanaf. Het moet vooral wel duidelijk zijn dat het een affiliate link is, maar dat kan ook door andere tekst die erbij staat of de opmaak. Affiliate links in de sidebar, bijvoorbeeld in zo’n box waar zelfs nog bol.com of iets dergelijks boven staat, daarvan is wel duidelijk dat je dit niet alleen uit service-overwegingen doet.

Ben je gewoon leuk over een product aan het vertellen en knal je er een affiliate link in, dan is niet altijd duidelijk dat jij daar ook voordeel bij hebt. Het kan tenslotte zijn dat je slechts ter referentie een link naar het product plaatst, zodat mensen beter kunnen bekijken over welk product je het eigenlijk hebt.

Advertenties en Banners
Bij advertenties en banners hoef je uiteraard niets te vermelden. Deze zijn door de opmaak al herkenbaar als reclame.

De Groene Meisjes: “Wees transparant!”

Al eerder hebben De Groene Meisjes op Twitter aangegeven dat ze vinden dat bloggers eerlijk moeten zijn over gesponsorde content. Niet alleen omdat het verplicht is, maar ook omdat ze transparantie en eerlijkheid belangrijk vinden.

Vind het soms verbazingwekkend hoe grote blogs en Instagrammers nergens vermelden dat dingen #spon zijn, als ze dat overduidelijk wél zijn.

— De Groene Meisjes (@degroenemeisjes) August 19, 2015

Ik snap niet hoe je daarmee wegkomt, bij je lezers, maar ook juridisch gezien niet. En dat je het zelf wilt, dat snap ik ook niet.

— De Groene Meisjes (@degroenemeisjes) August 19, 2015

Wij krijgen soms nog vragen over dingen die absoluut níet #spon zijn, dus dan denk ik: krijgen zij nooit een vraag ofzo? Ik snap het niet.

— De Groene Meisjes (@degroenemeisjes) August 19, 2015

Als je als blogger/Instagrammer/YouTuber #spon-dingen niet vermeldt denk ik: waar schaam je je voor? Wees gewoon transparant, waarom niet?

— De Groene Meisjes (@degroenemeisjes) August 19, 2015

En nogmaals: reclame maken en samenwerken is helemaal prima, hartstikke mooi, maar wees er eerlijk over.

— De Groene Meisjes (@degroenemeisjes) August 19, 2015

Tegenover je lezers wel zo fair. Daarbij komt, er zijn gewoon regels voor. Je kunt er hoge boetes voor krijgen, dus waarom riskeer je dat?

— De Groene Meisjes (@degroenemeisjes) August 19, 2015

Daar wilden wij toch meer van weten. Als anderen er zo’n probleem mee hebben, waarom De Groene Meisjes dan niet? Sterker nog: ze lijken zich er hard voor te maken dat andere bloggers en influencers hier eerlijker over worden en zich beter aan de regels gaan houden. We belden met Merel.

Jullie zijn best transparant over reclames en samenwerkingen. Veel andere bloggers doen dit niet. ‘Waarom hebben jullie voor deze aanpak gekozen?
Toen we net begonnen vonden we dit soort dingen lastig en was nog onbekend hoe we daar mee om moesten gaan. Via ons mediabureau AdFactor hebben we geleerd hoe het hoort.
We laten ons ook leiden door Amerikaanse bloggers, het valt op dat Amerikanen heel open zijn over advertising. Ze schromen soms zelf niet te vermelden hoeveel ze verdienen met een samenwerking. Dat is voor ons echt een inspiratie geweest om vooral transparant te zijn. Naar onze mening draagt transparantie ook bij aan de acceptatie van het bloggerberoep als je er open over bent wanneer je een mooie samenwerking hebt.’

Merel vertelt bovendien dat ze helemaal niet per se negatieve reacties krijgen om de vermelding van een advertorial of samenwerking. Eigenlijk krijgen ze er juist positieve reacties op. Lezers waarderen dat ze er transparant over zijn en vinden het prettig dat ze ook van een advertorial een goede blogpost maken en het niet afraffelen, zoals sommige andere bloggers wel doen.
‘Lezers lijken soms de te denken dat bloggers de intentie hebben om iets te verbergen wanneer ze een samenwerking aangaan. Lezers denken dat bloggers in een advertorial geen eerlijke mening geven. We willen voorkomen dat lezers bij ons ook dat idee krijgen en we waken ervoor dat niet het beeld ontstaat dat de Groene Meisjes niet onafhankelijk zijn.’

Doen adverteerders dan niet moeilijk over de vermelding? Veel bloggers zeggen dat adverteerders vanwege Google niet willen dat er wordt vermeld dat het een advertorial is.
‘Toen we zelf nog veel contact hadden met merken hebben we wel eens gemerkt dat ze een samenwerking lieten afketsen op het moment dat we vertelden dat we bij het artikel zouden vermelden dat het om een advertorial ging. “Niet goed voor de Google rankings,” hoorden we dan bijvoorbeeld.’

‘Tegenwoordig werken we samen met Mediabureau AdFactor. Zij zorgen voor het contact en afspraken met adverteerders. We merken het dus niet meer als een adverteerder er problemen mee zou hebben. Een advertorial over hun product verschijnt dan gewoon niet op onze site.’

We hoorden bij BNR dat Lara Rose vindt dat lezers zelf wel kunnen bepalen of een blog gesponsord is of niet. Van andere bloggers vingen we op dat ze zoveel gesponsorde content plaatsen, dat ze liever ergens op de site vermelden dat alles gesponsord is, zodat ze het niet bij elke blogpost hoeven te vermelden. De Groene Meisjes zijn erg transparant, dus vroegen we wat zij hier nu van vindt.
‘Absoluut niet, je kunt zoiets niet aan de verbeelding van je lezers overlaten. Zij hebben het recht om te weten hoe jij tot een artikel bent gekomen.
Wij hebben bijvoorbeeld een langdurige samenwerking met Provamel, daar zijn we heel trots op. We zouden het dan ook oneerlijk vinden dat niet te vermelden. Maar Provamel komt ook vaak voor in niet-gesponsorde artikelen. Het is belangrijk dat we dat onderscheid maken. Ook eenmalige samenwerkingen worden door ons vermeld.’

‘Er zijn samenwerkingen, die we duidelijk vermeld hebben, die meer stof lieten opwaaien. We hebben een samenwerking met Albert Heijn, daar zijn veel lezers op tegen omdat ze vinden dat AH te commercieel is. Wij willen daar graag uitleg over geven en juist laten zien dat veganistisch eten ook laagdrempelig kan zijn. Het is belangrijk je lezers uit te leggen waarom je doet wat je doet. Wij krijgen dus geen negatieve reacties op advertorials op zich, maar wel over met wie we die samenwerking aangaan.’

‘Ja! Ook blogs waarbij elke blog gesponsord is, moeten laten weten dat het gesponsord is.’

Waarom moeten andere bloggers zich aan de regels houden, vinden jullie?
‘Het is simpelweg het meest fair naar je lezers toe en je voorkomt zelf ook problemen, want er staan hoge boetes op.’

Hoe kunnen ze dit het beste vormgeven?
‘Wanneer we een samenwerking zijn aangegaan hebben we daarvoor een zin die we in de blogpost verwerken, bijvoorbeeld “deze blogpost bevat producten die naar ons zijn opgestuurd”. Wanneer we een advertorial plaatsen kiezen we wel bewust voor het woord ‘samenwerking’, tenzij het bedrijf zelf voorkeur geeft aan een advertorial. Het woord advertorial klinkt mensen toch minder prettig in de oren terwijl het precies hetzelfde is als samenwerking. Voor ons werkt dit goed.’


foto: Seline Steba

Woonblogger Seline Steba: ‘Ik ga alleen een samenwerking aan als ik er volledig achter sta’

Woonblogger Seline is naast blogger ook tekstredacteur bij o.a. Ariadne at Home. Toch steekt zij haar blog anders in dan de inhoud van een tijdschrift. Alles wat ze publiceert moet goed bij haar blog passen: ‘Als mij wordt gevraagd of ik iets wil recenseren ben ik heel kritisch of ik het leuk vind en of het bij mijn blog past. Natuurlijk ben ik altijd op zoek naar content maar als ik er niet achter sta heb ik liever een blogpostloze week dan dat ik tegen mijn zin in ga schrijven. Zo heb ik bijvoorbeeld eens een persreis naar Turkije afgewezen omdat het te ver van m’n straatje was. Mijn blog gaat immers over wonen, niet over reizen en lifestyle. Daar heb ik met de tijd wel mijn weg in gevonden.’

Behalve door vooraf te selecteren wat ze wel en niet op haar blog publiceert, zorgt ze altijd voor eigen foto’s, zodat de stijl consistent is en de kwaliteit van haar blog goed blijft. Dat houdt haar niet tegen om transparant te zijn: ‘Wanneer ik producten krijg toegestuurd zeg ik dat er wel bij. Ik vind het belangrijk mijn blog bij mezelf te houden en niet zo gebonden te zijn aan reclamemateriaal, lezers doorzien dat toch wel.’
Ofwel, als ik de woorden van Seline mag interpreteren: als lezers toch wel merken dat content gesponsord is, waarom vermeld je dan niet gewoon bij je blogpost dat er sprake is van die samenwerking of dat je de producten gekregen hebt?

Het hoort gewoon bij je werk

Toen de Reclamecode Social Media eenmal ingevoerd was, schreef Cynthia Schultz op haar blog Misslipgloss.nl ook over deze code, om haar lezers uit te leggen wat het eigenlijk betekent en wat er zou veranderen. Voor haar waren het maar kleine aanpassingen. Voor Wetboek voor Bloggers interviewde ik Cynthia ook al over zij omgaat met de regels en ook nog haar lezers en adverteerders tevreden weet te houden.

Onder haar eigen blogpost verschenen echter reacties als: “Ik vind het niet nodig om het te vermelden, het is je werk. (…) Als je in een kledingwinkel werkt krijg je ook veel korting op kleding.” Waarbij kennelijk even vergeten wordt dat het dragen van kleding nog niet meteen een reclame-uiting is. Het gaat niet om het gratis krijgen, maar om het aandacht geven aan die producten.

Maar bijvoorbeeld ook: “Hier een mede-blogger die dit zeker niet gaat doen 🙂 no offence, maar ik vind het totaal niet fair dat “wij” bloggers/social media influentials moeten gaan vermelden of we producten die we laten zien gekregen hebben. Niet omdat ik daar geheimzinnig over hoef te doen (ik krijg alles en ben daar compleet open in), maar vooral omdat magazines exact diezelfde producten krijgen om die op de foto te zetten (doen wij ook en we testen het ook nog eens) en “zij” dat niet hoeven te doen. Ik vind het onzin! (…) Zeker niet als je dit jouw baan is, geloof me…als je 40 nagellakjes per week ontvang, dan zie je dat echt niet als een beloning, het is gewoon onderdeel van het werk als beautyblogger.” – Zie je wel dat het uitmaakt of het je werk is of niet en dat je producten dan anders gaat waarderen? Dat is precies de reden waarom je het erbij moet vermelden. Bij een tijdschrift krijgen ze alles en kopen ze niets. Vermelden is daarom nauwelijks meer nodig. Als ze betaald krijgen voor de content staat er ook ‘advertorial’ of ‘advertentie’ bij. Dat moeten bloggers dus ook doen.

Als antwoord waarom de regels eigenlijk nodig zijn geeft iemand terecht het antwoord: “Omdat niet iedereen eerlijk en oprecht is! Als je kijkt hoe veel bloggers niet eerlijk zijn dan zie je meteen hoe nodig deze regels zijn.”

Er ontstond ook een mooie, korte, discussie over wanneer het nou duidelijk is of een product gesponsord is of niet. Is het bijvoorbeeld een oplossing om in de footer van de website te zetten “Alle producten heb ik gekregen, tenzij anders vermeld”? Is dat wel duidelijk genoeg? Wanneer is ‘overduidelijk’ dat je iets zelf gekocht hebt? Als voorbeeld werden de populaire ‘shoplogs’ genoemd. Je zou zeggen: je gaat zelf shoppen, dus heb je het zelf betaald. Duidelijk, toch? Maar nee, steeds meer merken en webwinkels geven de blogger een bepaald te besteden bedrag. De blogger mag daarmee dus wel zelf spullen ‘shoppen’, maar de blogger betaalt dit niet met eigen geld, dus is die shoplog wel gesponsord. Het geeft meteen mooie weer waarom de vermelding belangrijk is. Wat heel logisch en duidelijk lijkt, kan in werkelijkheid toch anders zijn.

Eerlijk duurt het langst

Veel mensen vinden ook dat een specifieke en expliciete vermelding niet nodig is, omdat een blogger gewoon altijd eerlijk moet zijn. Als de blogger maar altijd eerlijk is over het product, de eigen mening deelt en deze niet aanpast ten behoeve van de adverteerder of het merk, zou een vermelding niet nodig zijn.

Als je eerlijk bent, wat is dan nog het probleem? Een vermelding is toch juist ook eerlijk?

Helaas is ook niet elke blogger of elk online platform even eerlijk. Al is het maar omdat de adverteerder wil dat ze niet eerlijk zijn. Adverteerders eisen soms een positieve review, ook als een blogger daar eigenlijk niet zo tevreden over is. Of de blogger moet doen alsof hij/zij regelmatig ijsjes eet, terwijl het eigenlijk maar zelden voorkomt vanwege de hoeveelheid suiker die erin zit. Juist deze regels uit de wet én de reclamecode zorgen ervoor dat de blogger of social influencer alsnog eerlijk moet communiceren.

Hoe gaan Mediabureaus om met de regels rond reclame?

De Groene Meisjes gaven al aan dat zij door hun mediabureau AdFactor waren geïnformeerd over de Reclamecode Social Media en dat het bureau verder overal voor zorgt.

Wij spraken met Nick van BlogMij. Ook BlogMij is een mediabureau dat bloggers en social influencers en adverteerders bij elkaar brengt. Je zou ze kunnen zien als een soort bemiddelingsbureau. Reclamebureaus en adverteerders melden zich bij BlogMij met een reclameboodschap die zij graag bij hun doelgroep onder de aandacht willen brengen. BlogMij zoekt daar uit hun netwerk de geschikte bloggers bij en spreekt met het reclamebureau of de adverteerder een vergoeding af.

De reclameboodschappen worden vervolgens door bloggers herschreven en doorgaans vermeldt de blogger dat het een advertorial is. De reclameboodschap kan ook in de vorm van een productreview, videocontent, instagram foto of andere (social) content door de blogger worden gepubliceerd.

Nick zei al dat over het algemeen bij die gesponsorde content wordt vermeld dat het om een advertorial gaat, maar niet altijd. Wat doet BlogMij eraan om hun bloggers en influencers van de regels op de hoogte te brengen? BlogMij zegt de bloggers en influencers wel te informeren, zoals zij onlangs nog deden door middel van een nieuwsbrief, maar soms ook via zogenaamde ‘academies’. Ze hebben echter geen invloed op de content die de bloggers uiteindelijk publiceren. De bloggers zijn zelf verantwoordelijk voor hun eigen content en voor het naleven van de regels. ‘Het is een brede regelgeving. Iedere blogger heeft de vrijheid zijn eigen maniertje te vinden om melding te maken van gesponsorde content.’

BlogMij vindt de regels wel wat vervelend. Ze vinden het een grijs gebied. Ze hebben vaak gesprekken met PR- en reclamebureaus over de geloofwaardigheid van de content. Ze merken dat veel lezers best door hebben wanneer content gesponsord is. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de comments onder een YouTube filmpje.

Is het vermelden van de sponsoring of samenwerking nou echt nodig?

Ja, je moet altijd duidelijk maken wanneer je iets gratis gekregen hebt of wanneer je betaald hebt gekregen voor jouw blog of andere uiting. Niet alleen op je blog, maar ook in YouTube filmpjes, bij Facebook updates, Tweets en Instagram of Snapchat foto’s en filmpjes.

Dat kun je doen door een handige tekst te kiezen, door gebruik te maken van hashtags als #spon of #ad, door boven of onder je blogpost te vermelden dat het een advertorial is, door met een zinnetje te verwijzen naar meer informatie of door een andere originele, maar duidelijke vermelding. Je bent vrij te kiezen hoe je de vermelding aanpakt, als je het maar doet.

Ga er vooral niet vanuit dat lezers wel door je heen prikken en vanzelf wel zien wanneer iets gesponsord is of niet. Bloggers die het namelijk goed doen, zorgen ervoor dat een gesponsorde blogpost net zo goed en interessant is als een blogpost waar ze wel voor betaald hebben gekregen. Het onderscheid is daardoor niet of niet goed te maken. Dat er ook bloggers zijn die ook wel eens bloggen over producten of diensten waar ze wat minder enthousiast van zijn, waardoor je dat goed kunt merken aan de blogpost, doet daar niets aan af.

Meer over blogs en reclame: Trouw / BNR / NRC (€) / Volkskrant

Meer over bloggen en reclame: Eerlijke blog of reclame? / Reclamecode Social Media / Blogs en Reclame /

Wil je meer leren hierover en lezen hoe andere bloggers hier mee omgaan?


€ 27,48

Koop: Wetboek voor Bloggers




Lees ook:
– Blogger over sponsoring
– Betaalde promotie