Blogger moet betalen voor onrechtmatig gebruik foto’s

Door internet is het gemakkelijk beelden te vinden, te delen en te gebruiken. Dat wil er wel eens toe leiden dat er onrechtmatig gebruik gemaakt wordt van auteursrechtelijk beschermde beelden. Voor onder meer fotografen rijst daarom vaak de vraag: hoe los ik dit op en hoe mag ik de schade begroten? Op 21 november deed de kantonrechter in Hilversum uitspraak over een zaak met heldere feiten en dus met een heldere beslissing van de rechter. Deze wilde ik jullie niet onthouden.

Fotograaf B wil schadevergoeding van fotograaf A

Een fotograaf, laten we hem A noemen, met een adviesbureau in o.a. reclame en fotografie plaatst op zijn website/blog drie foto’s van een andere (pers)fotograaf, die we voor het gemak B noemen. Zonder toestemming en zonder naamsvermelding. Toen B dat ontdekte heeft hij A meerdere malen gevraagd de foto’s van de site te halen. Dat weigerde A.
B besloot daarom deze situatie aan de rechter voor te leggen, vorderde schadevergoeding voor het gebruik van de foto’s en daarnaast voor het ontbreken van naamsvermelding.
A vindt de gevraagde schadevergoeding te hoog, omdat de foto’s zijn verkleind en doet een beroep op de persexceptie waarmee nieuwsfoto’s uit de pers in andere pers overgenomen zou mogen worden. Ook geeft A aan niet te verdienen aan zijn blog, waardoor de schadevergoeding lager zou moeten liggen. Dat A geen geld verdient door gebruik te maken van de foto’s, doet niets af aan de schade van B, die wel geld had kunnen verdienen met deze foto’s.
Kortom, A zal aan B schadevergoeding moeten betalen. Deze werd gebaseerd op de prijzen die B gebruikelijk voor dergelijke publicaties hanteerde, te weten €255,- per jaar, per foto. Dit komt in totaal neer op €765,-. Voor het ontbreken van de naamsvermelding werd tevens €765,- toegekend door de kantonrechter. Net zoveel als de licentievergoeding. Daarnaast mag A uiteraard de foto’s niet meer gebruiken.

Schade begroten

Kortom, hoe begroot je nu de schade? De vraag die je dan moet stellen is hoeveel je normaal gesproken gevraagd zou hebben voor het gebruik van die foto. Dat is een bepaald bedrag voor een bepaalde periode in tijd. Zoals hierboven bijvoorbeeld €255,- per jaar. Werk je veel voor pers en bedrijven die foto’s publiceren, dan zul je deze prijzen wel vastgesteld hebben. Werk je voornamelijk voor consumenten, dan kan het interessant zijn hier eens over na te denken. Zolang je bedragen redelijk zijn, blijft de kans ook groot dat je vordering toegewezen zal worden. Vraag je te veel, dan bestaat de kans dat de rechter het bedrag gaat matigen en dan heb je nauwelijks invloed op de uitslag hiervan.

Overigens is het aardig om hier te melden dat A een hele hoop tijd en geld had kunnen besparen door de foto’s offline te halen, zodra daar om gevraagd werd. B was op dat moment nog niet van plan schadevergoeding te vorderen, maar deed dit wel toen bleek dat A niet mee wilde werken. De principes van A kwamen hem daarom duur te staan. Schikken had hen allebei een hoop tijd en geld kunnen besparen.

Lees ook:
– Auteursrecht, portretrecht en openbaar maken door een hyperlink.
– Met zonder recht. Waarom rechtenvrij niet bestaat en een goede licentie nodig is.
– Blog en een beeldcitaat.